Ceną transferową (z ang. transfer pricing) nazywamy cenę, która wykorzystywana jest w transakcjach (czyli czynnościach zachodzących między sprzedającym i kupującym, które prowadzą do podpisania umowy sprzedaży towaru lub usług) pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Ceną transferową (z ang. transfer pricing) nazywamy cenę, która wykorzystywana jest w transakcjach (czyli czynnościach zachodzących między sprzedającym i kupującym, które prowadzą do podpisania umowy sprzedaży towaru lub usług) pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Aby w pełni zrozumieć ten termin należałoby jeszcze wyjaśnić, czym są podmioty powiązane. Podmioty krajowe uznaje się za powiązane, jeżeli jeden z nich:

• jest powiązany kapitałowo z innym podmiotem krajowym – czyli ta sama osoba fizyczna, osoba prawna równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów nie mniej niż 5%, lub
• pozostaje w związku gospodarczym z innym podmiotem krajowym – czyli gdy między podmiotami lub osobami pełniącymi w nich funkcje zarządzające, nadzorcze albo kontrolne istnieją powiązania o charakterze rodzinnym, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy.

O cenach transferowych mówi się szczególnie w przypadku trzech dziedzin: prawa i podatków, finansów i rachunkowości oraz ekonomii i zarządzania. Ceny transferowe są jednym z głównych narzędzi planowania podatkowego – znajomość krajowych regulacji w tym względzie pozwala na minimalizację ryzyka w zakresie obciążenia podatkowego.

Bardzo ważnym czynnikiem determinującym prawidłowe funkcjonowanie spółki jest prowadzenie ewidencji wszystkich transakcji zachodzących pomiędzy podmiotami powiązanymi co ułatwiają standardy wypracowane przez rachunkowość – pozwalają na podejmowanie decyzji mających wpływ na sytuację finansową i majątkową podmiotu.

Nie mniej kluczowym elementem jest zarządzanie cenami transferowymi w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko transakcji. Jest to możliwe dzięki opracowaniu polityki cen transferowych czy zawieraniu porozumień cenowych.

Znajomość problematyki cen transferowych jest o tyle istotna, że określa politykę podatkową szczególnie w przypadku, gdy dany podmiot zawiera wiele transakcji wewnątrzgrupowych o dużej wartości. Pozwala także na ustalenie kosztów wpływających na kształtowanie się cen, przeprowadzenia analiz, dzięki którym można zastosować odpowiedni poziom marży.

Konieczne jest także systematyczne tworzenie dokumentacji na wypadek kontroli podatkowej, o czym będzie jeszcze mowa. Znaczącym aspektem jest również określenie korzyści płynących ze współpracy.

Należałoby zadać pytanie, po co w ogóle są ceny transferowe? Każdy podmiot powiązany dokonując transakcji nie może przekroczyć określonych limitów ustawowych. W przypadku gdy miałaby miejsce taka sytuacja ważne jest prowadzenie dokumentacji cen transferowych, ponieważ ułatwia organom podatkowym ocenę racjonalności danego zakupu.

Jakie wynikają dla podatnika konsekwencje z nieprowadzenia powyższej dokumentacji? W przypadku, w którym organy administracyjne odpowiadające za ściąganie podatków ustalą, że dochód spółki jest wyższy niż zadeklarowany przez niego w związku z dokonaniem transakcji między podmiotami powiązanymi to różnicę pomiędzy dochodem zadeklarowanym przez podatnika a ustalonym przez fiskus opodatkowuje się stawką 50%.

Natomiast posiadanie dokumentacji cen transferowych pomaga zapobiegać takim sytuacjom, gdyż możliwe jest udowodnienie racjonalności zakupu.
Podmiot musi prowadzić dokumentację cen transferowych w przypadku następujących limitów:

• 100 tys. Euro – gdy wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego;
• 30 tys. Euro – w przypadku świadczenia usług, sprzedaży bądź udostępniania wartości niematerialnych i prawnych;
• 50 tys. Euro – w pozostałych przypadkach.

Podsumowując, cenami transferowymi nazywamy ceny transakcji zachodzących między podmiotami powiązanymi, bez względu na to czy dotyczy to ceny towarów, usług czy wartości o charakterze materialnym lub niematerialnym i mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa podatkowego.